anlayan — f. sif. Başa düşən, qanan, mərifətli, qanacaqlı, arif. İşarət eylərəm anlayan dosta; Dostunun qədrini bilən oynasın. M. P. V.. Kişi dövlətinə pasiban gərək; İşarə anlayan, söz qanan gərək. Q. Z.. // İs. mənasında. Sübh vaxtında tez durub banlar;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilaram — <fars.> bax dilara. Taki sən getdin yanımdan, ey dilaramım mənim; Haləti vəslin könüldə pasiban qıldı mənə. X.. <Ziba xanım:> Ax, hardadır bu dilaram çəngi? M. F. A.. İndi bir başqa dilarama pərəstişkaram. A. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işarə — is. <ər.> 1. Əlamət, nişanə, iz. Övrətlərimizin indiki əhvalını nəzərə alsaq, . . bir işarə də tapa bilmərik ki, arvadlarımızın hüququ kişilər tərəfindən pozulmuş ola. C. M.. // Rəmz, emblem. Oraq kəndliyə, çəkic də fəhləyə işarədir. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kişi — is. 1. Cinscə qadının əksi. Arvad üzlü kişidən, kişi üzlü arvaddan əlhəzər. (Ata. sözü). <Rüstəm bəy:> Mən gözümün ağıqarası olan bir qızımı, bax bu kişiyə ərə verirəm. Ü. H.. Bu gün kişilərdən daha çox arvad var idi. T. Ş. S.. 2. Ər. Onun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pasibansız — sif. köhn. Pasibanı olmayan (bax pasiban). Üç nəfər fələkzədə pasibansız dünya üzündə qaldı. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yəğma — is. <fars.> klas. Özgənin malını zorla əlindən alma; çapovul, qarət, soyğun (çuluq). Verir yəğmayə nəqdi gəncin olcaq pasiban sərxoş. F.. Qoşun qaçdı, boşaldı meydani cəng; Bütün getdi yəğmayə tupü tüfəng. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti